In 2021 start Ahmad Kamali als logistiek medewerker bij Scania Production Zwolle. Achter zijn accentloze beheersing van de Nederlandse taal gaat een bijzonder verhaal schuil.

Ahmad komt oorspronkelijk uit Afghanistan. Op 4-jarige leeftijd vlucht zijn hele familie naar Iran. Ondanks dat ze daar illegaal zijn, wonen ze er tien jaar relatief gelukkig. Tótdat Ahmad op 14-jarige leeftijd opgepakt wordt en uitgezet wordt naar Afghanistan. Alleen.

‘In Afghanistan had ik niets. Ik kende er niemand en mijn hele familie zat nog in Iran. In korte tijd ging het steeds slechter met me. Teruggaan naar Iran was geen optie, omdat ik daar het risico liep om in de gevangenis te belanden. Ik besloot te vluchten naar Europa.”
 

Net een crimineel

Na een lange reis arriveert Ahmad in Nederland en start in het asielzoekerscentrum in Ter Apel zijn procedure. “Ik was 14 jaar, helemaal alleen en kende de taal niet. Alle communicatie verliep via een tolk. De ondervraging duurde van 8 uur ’s ochtends tot 17 uur ’s middags en ik werd ondervraagd alsof ik een crimineel was. Dan voel je je echt heel erg klein.”

Het resultaat is een enorme teleurstelling: Ahmad krijgt geen verblijfsvergunning. Hij moet terug naar Afghanistan. Ahmad krijgt een advocaat toegewezen, die besluit om de uitspraak voor hem aan te vechten. Zonder resultaat.
 

De Taliban grijpt de macht

“De angst om terug te moeten naar Afghanistan was zo groot, dat ik weigerde op te geven. Ik besloot een nieuwe aanvraag in te dienen. Door onderbezetting bij de IND, duurde het bijna een jaar voordat mijn tweede aanvraag behandeld werd. In de tussentijd stond de Taliban in Afghanistan op het punt om de zittende regering te verslaan. Dát was mijn geluk. Na vier jaar vechten, kreeg ik alsnog mijn verblijfsvergunning.”

In die vier jaar heeft Ahmad de Nederlandse taal geleerd en een TL3- en TL4-opleiding behaald. In 2020 rond hij bovendien de havo af. Met zijn verblijfsvergunning op zak, mag hij daarna ook starten aan de hbo-opleiding Ondernemerschap en Retailmanagement aan de hogeschool Utrecht. In 2021, binnen één schooljaar, behaalt hij zijn propedeuse.

“Ik stond op het punt om me in te schrijven voor de universitaire studie bedrijfskunde. Maar toen kreeg ik compleet onverwacht te horen dat mijn ouders en zusjes naar Nederland mochten komen. Zij zaten nog al die tijd ondergedoken in Iran. In 2019 had ik daarom een herenigingsverzoek ingediend. Na 2 jaar wachten, werd dit verzoek in 2021 ineens goedgekeurd. Mijn studieplannen parkeerde ik daarom in de koelkast en ik ging op zoek naar werk.”
 

Aan de slag bij Scania

Dat werk vindt Ahmad bij Scania, als logistiek medewerker. De ontbrekende werkervaring brengen zijn collega’s hem bij. In een mum van tijd pikt hij het werk op en laat hij zien dat hij nog meer in zijn mars heeft. Daarom vraagt zijn supervisor Jeroen Koster hem ook deel te nemen aan de projectgroep veiligheid voor de afdeling MZL. Een project dat Ahmad succesvol draait met diverse collega’s.

Toch heeft Ahmad onlangs besloten om Scania te verlaten. Waarom kwam er een einde aan zijn korte, maar succesvolle loopbaan bij Scania? Ahmad: “In het afgelopen jaar heeft Scania mij enorm gesteund. Als ik ergens mee zat, kon ik altijd bij mijn collega’s of supervisor terecht. Dat maakte het ook zo moeilijk voor mij om te gaan. Afgelopen kerst ben ik na zeven jaar met mijn ouders en zusjes herenigd. Zij krijgen binnenkort een eigen huisje in Zwolle, vlak bij waar ik zelf woon. Nu wordt het tijd om mijn geparkeerde carrièreplannen weer op te pakken. Ik heb een baan gevonden die aansluit bij mijn studierichting en ik hoop dat te gaan combineren met de al eerder geplande universitaire studie bedrijfskunde. Scania steunt me ook nu weer. Ze laten me gaan, zodat ik mijn dromen kan najagen. Het bedrijf is echt goed voor mij geweest en ik draag ze voor altijd een warm hart toe!”